Şehİdİme GÜllerİn GÖlgesİ DÜŞmÜŞ BahÇene)

Merak etme gülüm
Gelse de sinsice ölüm,
Sen gülümserken bulutların arasından
Ellerinde demet demet yıldızlar,
Gökyüzünün tüm kapıları açılacak
Bir tufan gibi yağacaksın sağanak sağanak.
Canlanacak çorak topraklar.
Bir ölüp bin doğacaksın yeniden
Bir ilkbahar sabahı yeşeren
Umut çiçekleriyle yaprak yaprak.
Kimsenin gücü yetmez onları çiğnemeye,
Rüzgar bile susacak,
Neredeyse değecekler göklere.

Merak etme gülüm
Gelse de sinsice ölüm
Onurlu hayatının son gününde,
Tüm cesaretini kuşanıp uzanırken ebediyete,
Özgürlük olup yaşayacaksın
Sonsuzluk ağacının gövdesinde.
Köklerin toprağın en derin yerinde,Merak etme gülüm
Gelse de sinsice ölüm,
Yok etmek istese de seni gafiller,
Nafile.
Yine yanıldılar,yine aldandılar işte
Göğsünü mermilere siper eden ülkede
Kahramanlar doğdu yeniden binlerce.
Varsın düşmanların avunsun boşuna,
Boşuna tüm uğraşları boşuna.
Yalnız nefes almak değildir yaşamak
Değildir yalnızca görmek konuşmak,
Ölüm zaten her faninin başında.
Görmesede artık yüzünü kimse
Bedenin tutsaksa da özgür ruhun
Işık olup aydınlatıyorsun en kuytu köşeleri bile.
Merak etme gülüm
Gelse de sinsice ölüm,
Sen uyurken bahçende güllerin gölgesinde,
Zafer senin,sen zafersin
Emanetin,vatan sevgin
Yaşayacak gönlümüzde.

Selam sana güneşten parlak ışık,
Bu sevgi dağlardan yüce
Selam sana unutulmaz efsane,
Yasını tutarken bir yandan
İzindeyiz izinde!